Op tv zag ik ooit een documentaire over wandelen over het Pembrokeshire Coast Path in Wales. Grillige rotsen, een blauwe oceaan en ontelbaar veel vogelsoorten. Daar, op die plek, soms letterlijk on the edge van de rotsen, loopt een wandelpad. Ik wist niet wat ik hoorde. En ik wist zeker: daar móet ik naartoe! Zo gezegd, zo gedaan. Mijn vader is altijd wel te porren voor een uitdagende wandeling en toen ik hem vol enthousiasme over dit pad vertelde, was hij snel om. Op naar het avontuur!
Informatie over deze wandeling:
Land: Verenigd Koninkrijk
Route: vier etappes, van Broad Haven naar Pwll Deri
Afstand: 17,5 – 21 – 19,5 – 16 km
Hoogtemeters: divers
Categorie: kustpad, rotsen, klimtocht
Moeilijkheidsgraad: uitdagend – doorzetter (bekijk uitleg over de moeilijkheidsgraad)
Horeca onderweg: nee (op een uitzondering na)
Wandelen over het Coast Path in Wales
Het Pembrokeshire Coast Path is lang: 299 km. Vandaar dat dit langeafstandswandelpad is opgedeeld in vijftien etappes. Deze uitstulping van het Britse eiland, in het uiterste puntje van West-Wales, biedt de prachtigste vergezichten over het Sint-Georgekanaal (eigenlijk al bijna de Atlantische Oceaan). De kliffen vormen een toevluchtsoord voor vogels; je vindt er de meeste vogelpopulaties ter wereld. Het pad leidt je over vulkanische rotsen, kliffen van leisteen, zandstranden en langs pittoreske haventjes. Immense blowholes worden afgewisseld met doorkijkjes in uitgesleten rotsblokken. Na een lange wandeldag kun je bijkomen in de lokale pub, voordat je in een knusse B&B als een blok in slaap valt.
Reizen per openbaar vervoer
Vijftien dagen vinden we lang en dus gaan we voor vier etappes. De vier heb ik gekozen omdat het me mooie wandelingen lijken, maar ook een beetje uit praktische overwegingen. We reizen namelijk per openbaar vervoer, omdat we van A naar B lopen. Een auto is daarom niet handig. De eerste dag hebben we veel gereisd – gevlogen vanuit Amsterdam en met de trein vanuit Cardiff – en we zijn opgelucht en vermoeid als we aankomen in de B&B, op loopafstand van het treinstation in Haverfordwest. Dit dorpje ligt niet aan de kust en is daarmee geen uitvalsbasis als je wilt wandelen over het Coast Path in Wales. Maar het is al laat en er gaat ’s avonds geen shuttlebus meer richting Broad Haven.
Etappe 1: van Broad Haven naar Solva (17,5 km)
De volgende ochtend nemen we – na een zwaar traditional breakfast in de verschaalde bierlucht van de vorige avond – alsnog de shuttlebus van Haverfordwest Railway Station naar Broad Haven. Dit kleine plaatsje is een surfspot en is het startpunt voor onze eerste wandeling. Het belooft een prachtige dag te worden: blauwe luchten en volop zon. Ik heb er zo’n zin in! Vandaag lopen we 17,5 km naar Solva. De Lonely Planet Walking in Britain vertelt ons dat we ons niet moeten laten misleiden door het lage aantal kilometers: er wordt veel gestegen en gedaald vandaag.
Stevige wandeling met backpack
Daar blijkt geen woord aan gelogen, want het is een pittig dagje om erin te komen. Traptreden, rotsblokken, grasland; alles lijkt hier te glooien – of gewoon heel steil te zijn. Hoe zwaar het soms ook is, zeker met een gevulde backpack op de rug; we genieten met volle teugen. Wat is het hier mooi zeg. Het is vroeg in april, dus is het ’s morgens nog niet al te warm. Ook staat er een flinke zeewind die in elk geval zorgt dat we alert blijven. Mijn windjack en fleecevest kunnen even later wel uit, met al dat geklauter in de zon. En wat zijn we blij als we na vele inhammen eindelijk de laatste voor die dag hebben gevonden: we wandelen zo Solva binnen, waar we in Lower Solva inchecken bij Caleb’s Cottage.
Etappe 2: van Solva naar Whitesands Bay (21 km)
Na een heerlijk ontbijt (lees: cereals en toast) en de succeswensen en een lunchpakketje van onze host Brian, lopen mijn vader en ik weer bepakt en bezakt het dorpje uit. Het leuke aan deze regio vind ik dat alles in het Welsh is. Het klinkt zo sierlijk. Alle openbare (verkeers)borden zijn tweetalig. En dat is maar goed ook, want er is geen touw aan vast te knopen. Wanneer je gaat wandelen over het Pembrokeshire Coast Path in Wales, zie je wel steeds de universele eikeltjessymbolen als bewegwijzering van de route. Niet dat je hier veel kans hebt om verkeerd te lopen; volg de kust en je komt vanzelf op de volgende plek van bestemming aan!
Nauwelijks wandelaars
Ook vandaag vele vergezichten. En vooral: rust. We komen nauwelijks andere wandelaars tegen. Een gesprek voeren kan ook niet altijd, omdat het soms onmogelijk is naast elkaar te lopen én de wind non-stop om ons heen raast. Dit geeft me wel de kans om mijn hoofd leeg te maken. Ik vind het heerlijk om me nergens anders druk over hoeven maken dan de ene stap voor de andere zetten en zorgen dat ik niet val. Dat doet een mens goed.
Paarden op het pad
Wat we wel tegenkomen, is vee. Gisteren koeien, vandaag tot onze verrassing een stel paarden. Die lijken zich vooral niet aan ons te storen en laten zich al helemaal niet opjagen als ze voor ons op het smalle wandelpaadje lopen. Eind van de middag bereiken we ons einddoel voor vandaag: Whitesands Bay, gelegen aan een zandstrand(je). Behalve een strandtent is hier weinig te vinden en we wachten op de shuttlebus om naar St. Davids te gaan. In dit wat grotere dorp is een supermarkt, waar we direct even langslopen voor het een en ander. De komende drie dagen komen we namelijk geen supermarkt meer tegen, weten we.
Etappe 3: van Whitesands Bay naar Trefin (19,5 km)
We zitten helemaal in ons ritme, want de volgende ochtend zijn we allebei al vroeg uit de veren. Ook zo fijn van wandelen: je slaapt heel goed en wordt uitgerust wakker – ik althans. Vanuit onze B&B lopen we, voordat de shuttlebus gaat, nog even langs St. Davids Cathedral. Daar keken we op uit vanuit ons raam. Het is een indrukwekkende kathedraal met bijbehorende gebouwen. We haasten ons naar de bushalte (in de straat van onze B&B) en stappen een kwartiertje later uit bij Whitesands Bay. Klaar voor wandeling drie naar Trefin.
Saint David’s Head
Ook vandaag ervaren we vaak het alleen-op-de-wereld-gevoel, want we ontmoeten nagenoeg geen andere wandelaars. De mensen die we tegenkomen, zijn net als wij: bepakt met bagage, gekleed op het weer en onderweg naar de volgende bestemming. De route leidt ons vandaag door het ruige landschap van de landtong Saint David’s Head: glooiend (en steil!) graslandschap vol stenen en scherpe rotspartijen. Zonder twijfel de gaafste wandeling van de vier die we maken!
Langs de oude haven van Porthgain
In de middag passeren we de oude industriële haven van Porthgain. Begin 1900 werd hier veel leisteen gewonnen en dat ging per schip de wereld over. Tegenwoordig is het niet meer dan een rustig kustdorpje, waar we even pauzeren voor een lekker schepijsje. Niet lang daarna bereiken we Trefin, dat een klein eindje lopen landinwaarts ligt. We checken in bij Hampton House van een gastvrij echtpaar en gaan op zoek naar een pub. Die blijkt in dezelfde en enige straat te liggen en is meteen de enige mogelijkheid tot avondeten. Het pub food – we bestellen dezelfde soep maar krijgen iets totaal verschillends – is niet om over naar huis te schrijven. Maar honger maakt rauwe bonen zoet en we eten het toch op.
Etappe 4: van Trefin naar Pwll Deri (16 km)
Na een flink ontbijt gaan we op pad voor onze laatste wandeltocht. Time flies. Ook vandaag mogen we nog volop genieten van schitterende vergezichten, velden vol koolzaad, schapen met lammetjes en vooral: een strakblauwe hemel. We komen tot de conclusie dat we echt geluksvogels zijn, want we wandelen vier dagen door Wales en hebben geen spatje regen gezien! Onze regenkleding blijft dus lekker in onze backpack zitten en ik trek in de loop van de ochtend mijn fleecevest maar weer uit. Het is gewoon warm.
Een lift naar Fishguard & Goodwick
De wandeling is relatief kort en eindigt in Pwll Deri, waar je nagenoeg niets anders vindt dan een paar huizen. Van tevoren heb ik opgezocht dat er een bus rijdt die ons naar Fishguard & Goodwick kan brengen. Maar als we deze bushalte eindelijk vinden, ziet het er niet naar uit dat hier een bus komt. Ik spreek een ouder echtpaar aan dat net van een wandeling met de hond terugloopt naar de auto. Ik leg ons verhaal uit en nog voordat ik het weet, zijn we uitgenodigd om met hen mee te rijden. Het echtpaar woont ook in Fishguard en is zo aardig om ons bij de B&B af te zetten. Daar zijn we echt heel blij mee, want we zitten toch best een tijdje in de auto.
Terug naar huis
Aangekomen in Fishguard & Goodwick nemen we afscheid van het stel. ’s Avonds gaan we lekker uiteten en proosten op onze wandeltocht. Wat was het gaaf om te wandelen over het Pembrokeshire Coast Path in Wales! Als we teruglopen naar de B&B checken we alvast de loopafstand naar het treinstation. Want morgen reizen we weer terug naar Cardiff om naar huis te vliegen. In stilte neem ik een besluit: ik kom terug. Die andere etappes wil ik ook ervaren!
Ook zin om deze wandeltocht te maken? Lees mijn praktische reistips nog even en je kunt beginnen met plannen!
