Het is de tweede dag in mijn leven dat ik in Ierland ben. Op een camping in een tentje. Met regen. En zon. Ik wilde al zó lang naar dit prachtige land en eindelijk is het ervan gekomen. Vandaag staat meteen de eerste hike gepland: wandelen in Glendalough Park, midden in de Wicklow Mountains. Een beter begin van je vakantie kun je je niet wensen. Dus vroeg uit de veren en op naar Glendalough!
Informatie over deze wandeling:
Locatie: Glendalough, Ierland
Route: Spinc and Glenealo Valley, witte route, start en eind bij visitor centre
Afstand: 9 km
Hoogtemeters: 380
Categorie: boardwalk van houten bielzen, rotsachtig pad, bospad
Moeilijkheidsgraad: gemiddeld – wandelaar (bekijk uitleg over de moeilijkheidsgraad)
Horeca onderweg: bij visitor centre
Wicklow Mountains
Misschien wel het bekendste gebied in Ierland zijn de Wicklow Mountains. Het gebergte ligt vlak bij Dublin en wordt daarom vaak als uitvalsbasis gebruikt door Ieren uit Dublin, maar ook veel toeristen starten hun wandel- en reisavontuur in dit prachtige natuurgebied. De Wicklow Mountains zijn groot (3000 km²) en een gedeelte ervan is beschermd natuurgebied. Dat is het National Park Wicklow Mountains, waar je bijvoorbeeld via de Wicklow Way kunt wandelen. Met 925 meter is Lugnaquilla de hoogste berg en het landschap bestaat uit turf, bos, heide, gebergte; alles op een basis van graniet en leisteen. Wij starten onze wandeltocht Spinc and Glenealo Valley bij het visitor centre van Glendalough Park, aan het meer Glendalough Upper Lake.
Wandeling: Spinc en Glenealo Valley
De wandeling die wij gaan maken, is er een van de vele rond Glendalough. Hij is misschien niet heel lang, maar wel spectaculair en loopt rond het Upper Lake. We zijn er zo’n 3,5 uur zoet mee. Vandaar dat het een populaire wandeltocht is. Eenmaal boven gekomen, zie je zo ver je kunt kijken de heuvels van de Wicklow Mountains, belooft de omschrijving ons. De naam Spinc komt van het Ierse An Spinc, dat pointed hill betekent.
Aan de oever van Upper Lake
Vanaf onze camping in Roundwood is het slechts tien minuten rijden naar hier. Ik ben op reis met een groep en zodra we uitstappen en onze rugzakken omdoen, worden we overweldigd door het uitzicht. Wat is dit mooi. We staan in het dal aan de oever van Upper Lake, te midden van Glendalough Park. Het is zondag vroeg in de ochtend en het water ligt er onaangeroerd bij. Je kijkt ver weg over deze spiegel, die omgeven wordt door ruige, groene heuvels. Een perfect begin van de wandeltocht!
Houten bielzen
Het pad stijgt steil tot aan Poulanass Waterfall, die op dit moment (augustus) niet heel groot is. Dus vervolgen we ons pad en lopen verder op een boardwalk. Meer dan zeshonderd houten bielzen zijn trapsgewijs en als looppad aangelegd. Ze leiden ons naar boven, naar een uitzichtpunt over Upper Lake. Maar voordat het zo ver is, moeten we eerst boven zien te komen. Dit is een flinke opwarmer voor de benen, zo vroeg op de dag. Voldoende water drinken en af en toe een rustmoment helpen wel. Toch loop ik het liefst door, want ik ben telkens weer nieuwsgierig naar de volgende bocht en wat daar te zien is.
Fifty shades of green
Na oneindig veel treden en bielzen, kom ik als een van de eersten boven. Tijd om op adem te komen. Eenmaal zo ver, kijk ik eens goed om me heen. En ik blijf kijken. Dit uitzicht, dat is waar je op hoopt als je gaat wandelen in Glendalough. Ik snap waarom ze over dit land zeggen dat het fifty shades of green heeft. En ik begrijp waarom deze wandeltocht populair is. Zo ver ik kan zien, zie ik heuvels, groen, met heide, wat rotsen, en in de verte het meer waar we vanmorgen begonnen.
Over de toppen van de kliffen
Allemaal boven gekomen en ons verwonderend over de schoonheid van dit land, lopen we verder over de bielzen. Het pad volgt de toppen van de kliffen, zodat je een aantal kilometers kunt genieten van het landschap. Ik sta stil en kijk om me heen. Ik maak foto’s. Al kan ik dit onmogelijk op beeld vastleggen. Je moet deze wandeling gewoon zelf maken om het te ervaren. Het weer zit niet tegen, want het is droog en bewolkt. Prima omstandigheden om te wandelen hier in Glendalough. Ja, zon zou alles nog mooier maken. Maar ja, we zijn natuurlijk wel in Ierland.
Opletten geblazen
We nemen een pauze op een fijn uitzichtpunt waar van de houten balken een soort bankjes zijn gemaakt. Uiteraard wil iedereen even op de foto. En op adem komen en genieten. We zijn echt op de kliffen, want als je een paar passen te ver naar rechts stapt, kun je zomaar naar beneden storten. De heide werkt camouflerend voor de inkepingen in de rotsen, dus het is af en toe opletten geblazen.
Herten spotten
Het pad leidt vervolgens vloeiend naar beneden, door een deel met veel turf. Dit is de kans om herten te spotten, ik heb gelezen dat die hier in groten getale leven. En ik heb geluk: op een afstandje zie ik er een stel staan grazen. What else do you need? Ik loop verder en de bielzen gaan over in een rotsachtig pad waar ik van de ene steen naar de andere bergafwaarts spring.
Uitzicht over de Glenealo Valley
Alsof ik een hoek omga, zie ik ineens aan mijn rechter hand de vallei voor me opdoemen. Ik draai ernaartoe en zie nu rechts het pad waar ik vandaan kom en recht voor me kijk ik uit over rotsen, een waterstroompje en het Upper Lake van de Glenealo Valley. This is the way to go. Ik wandel verder tot het ruige pad overgaat in een egaler pad. Samen met de groep loop ik tussen de reuzedennen door langs Upper Lake, nagenietend van de prachtige uitzichten. We zijn terug in Glendalough Valley, waar we naar het toilet kunnen en waar de auto staat.
Eeuwenoud Glendalough klooster
Als kers op de taart van deze wandeling in Glendalough stappen we in de auto, om een paar minuten later de stoppen bij Glendalough Monestry. Dit oude Glendalough klooster is in de zesde eeuw gesticht door St. Kevin. Achter de indrukwekkende entree zijn een toren, kerkhof, kerk en kathedraal te bewonderen. De hoofdingang is een dubbele poort, die de monniken scheidde van de rest van de wereld en is de enige in zijn soort die nog bestaat. Geheel onder indruk van zo veel historie, besluiten we de wandeling af te sluiten in het gezellige Glendalough Green Café, even verderop.
Praktische tips voor wandelen in Glendalough
Wie langere tijd wil doorbrengen in de Wicklow Mountains, doet daar goed aan. Een paar tips voor als je wilt verblijven in de Wicklow Mountains en wandelen in Glendalough.
- Kamperen in Roundwood deden wij op Roundwood Caravan Park, op slechts vijftig minuten rijden van Dublin Airport en midden in de Wicklow Mountains. De camping is niet zo groot, maar strak, net en schoon onderhouden door een echtpaar. Het drinkwater is zeer schoon, daar is de eigenaar maar wat trots op. En terecht, want het is heerlijk water.
- De wandeling Spinc and Glenealo Valley is de witte route om het Upper Lake heen in Glendalough Valley. Je volgt eenvoudig de witte markeringen die langs het pad zijn aangegeven.
- Bij terugkomst bij het visitor centre kun je daar wat drinken. Dat vonden wij niet zo gezellig en reden daarom nog geen tien minuten verder naar het sfeervolle Glendalough Green Café. Voor een lekker drankje én zelfgemaakte taart kun je bij deze deli terecht.
- Reis je met het openbaar vervoer? Dan kun je de bus nemen. Vanuit Dublin brengt St. Kevins Bus Services je, met tussenstops, tot aan Glendalough visitor centre. Let op: in het laagseizoen rijdt de bus niet.
Benieuwd naar nog zo’n uitdagende wandeltocht in Ierland? Doe inspiratie op met mijn verhaal over het beklimmen van de heilige berg Croagh Patrick.
