“Wanneer gaan we weer naar de Achelse Kluis?” Die vraag stelde ik als klein meisje geregeld aan mijn ouders. De plek heeft iets nostalgisch voor mij, omdat ik er toen zo van onder de indruk was. Het prachtige oude gebouw van de Sint-Benedictusabdij ligt te midden van bossen, heide en akkers in het Vlaamse Hamont-Achel, net over de grens in Limburg, België. Het is een mooi natuurgebied om te wandelen, bijvoorbeeld de Achel Trappistenroute.
Informatie over deze wandeling:
Land: Vlaanderen, België
Route: Trappistenroute, rondwandeling
Afstand: circa 11 km
Categorie: bos, heide, akkers
Moeilijkheidsgraad: Makkelijk – Plezierwandelaar (bekijk uitleg over de moeilijkheidsgraad)
Horeca onderweg: ja, Achelse Kluis
Gebrouwen door monniken
Mijn vader vond de Achelse Kluis vooral leuk vanwege het lekkere trappistenbier van La Trappe, gebrouwen door de monniken die er wonen. Ik herinner me een kelderachtige drankwinkel vol kratten en losse flessen bier. Laag plafond, verschaalde dranklucht, donker. Buiten vond ik het leuker, waar op het binnenplein inmiddels een flink terras te vinden is. Dagjesmensen op de fiets of met de auto strijken neer in het zonnetje, genietend van een vers getapt biertje op het terras.
Achel Trappistenroute
De Sint-Benedictusabdij vormt de start en het eindpunt van onze wandeling: de Achel Trappistenroute. Als Hans en ik er zijn is het herfst. Zonnig en prettig, maar geen terras. Binnen kun je wel terecht, de herberg is het hele jaar geopend. Wij gaan meteen op pad. Het is een bewegwijzerde wandelroute, de bordjes zijn duidelijk. Het eerste gedeelte loopt over de geasfalteerde weg. Daar moet je even doorheen, totdat je afslaat richting een bospad door het gebied Beverbeek. De stilte overvalt ons. Er zijn geen andere wandelaars, het is ochtend en de zon piept tussen de hoge dennen door. Love it.
De ochtendzon piept tussen de bomen door. 
Ineens sta ik in een open veld.
Plots staan we in de volle zon
Koud is het wel, dus we stappen door. Van de ene mooie omgeving belanden we in de andere. Bos wordt afgewisseld door open velden. Als uit een dichte grot staan we plots in de volle zon. Ondanks de tijd van het jaar is het nog best groen en – oké – ook geelbruin. Het mag de pret niet drukken. In de schaduwgedeelten is het nat en drassig, in de zon loopt de temperatuur snel op.
Dodendraad
Halverwege de route pauzeren we bij een plek die veel indruk op me maakt. Staand, er is geen zitgelegenheid. En dat snap ik, want het is geen fraaie plek: hier zie je een reconstructie van de Dodendraad ofwel de Draad des Doods. Een dubbele rij grensafscheidingen die in de Eerste Wereldoorlog onder hoogspanning (2000 Volt) stond. De grens tussen Nederland en België werd op deze manier bewaakt door de Duitsers. Wie zich eronderdoor waagde, had grote kans dat hij geëlektrocuteerd werd. Ondanks dat grote risico, waagden veel mensen de gok in de hoop op een veilig heenkomen in het neutrale Nederland. Na mijn lunch lees ik op een bord over een vrouw met kind die een poging waagden. En het niet haalden. Ik krijg een brok in mijn keel. We lopen verder in stilte.
Over de Groote Heide bij Leende
Na een poos belanden we op open terrein: heide. Het is de Groote Heide, onderdeel van het Nederlandse Leenderbos. Ik houd van heidevelden, je kunt heel ver kijken. Zeker in de zon zijn de velden mooi om doorheen te lopen. Ook nu. We komen een echtpaar met hond tegen, de enige mensen op de route. Wie we ook tegenkomen zijn schapen. Een kudde graast op de heidevelden, als onderdeel van het onderhoud van de heide, en staat vlak naast ons pad in de schaduw. Door de bomen heen zien we de zon volop schijnen. Het is stil. Of toch niet: een paar blatende schapen die van ons schrikken, vogels en bewegende bomen. Wat een rust.
Op het terras met trappistenbier
Het fijne van deze Trappistenroute is dat hij niet te lang is, slechts 11 km. Ideaal voor een opfrissende ochtendwandeling bijvoorbeeld, zoals wij doen. Maar wie de wandeling wil combineren met een abdijbezoek en op het terras wil zitten, doet er verstandig aan in de lente of zomer te gaan. Dan is het wel een stuk drukker, maar het voordeel: je kunt na de wandeling voldaan bijkomen op het binnenplein in de zon, met een trappistenbier van de tap. Wat wil je nog meer?
Praktische informatie
De Achelse Kluis of Sint-Benedictusabdij ligt aan de Kluizerdijk, 3930 Hamont-Achel. Er is gelegenheid tot parkeren en er is ruimte om fietsen te stallen. Naast de herberg (brasserie) is er een abdijwinkel waar je zelf gebrouwen trappist en lokaal bier kunt kopen om mee te nemen. Nog een tip: wandelen dicht bij huis kan ook in Nederland. Zoals een heerlijk klompenpad in de Achterhoek: het Boereneschpad.
